PRZYGOTOWANIE DO OPERACJI

1.Powikłania

W pierwszej kolejności warto zwrócić uwagę na możliwe powikłania jakie za sobą niesie zarówno bycie w grupie ryzyka jak i sama operacja.

– zaburzenia gojenia rany – należy zaprzestać palenia tytoniu, kontrolować poziom cukru w przypadku cukrzycy.

– zakażenie miejsca operowanego – pogarsza jakość życia po operacji, również jest bardzo problematyczne w leczeniu.

– złamanie okołoprotezowe – po zabiegu należy prowadzić oszczędzający tryb życia, który nie doprowadzi do upadku, ten może spowodować złamanie okołoprotezowe co skutkuje kolejną operacją.

– brak gwarancji idealnej równości kończyn – wydłużenie do 1 cm to niewielka różnica w długości kompensowana przez kręgosłup. W przypadku znacznego wydłużenia może dojść do zaburzeń nerwowo-naczyniowych.

2. Jak przygotować się do przyjścia do szpitala – niezbędnik

Co wziąć ze sobą?

• Niewielka torba, a w niej:

– bielizna – majtki wiązane z boku

Podczas pobytu na oddziale trzeba być przygotowanym na zmiany opatrunku, kontrole lekarskie, wyjmowanie drenu po operacji. Oznacza to, iż czasami kilka razy dziennie trzeba będzie odsłonić operowane miejsce. Zsuwanie bielizny w pozycji leżącej po endoprotezoplastyce nie dla każdego będzie komfortowe a wystarczy w domu przerobić kilka par majtek. Jak to zrobić? Należy przeciąć bok bielizny (na szwie łączącym przód i tył majtek) po stronie, która będzie operowana i do obu brzegów przyszyć tasiemki. Dzięki temu podczas kontroli rany wystarczy rozwiązać bok bielizny bez potrzeby jej całkowitego zdejmowania.

– piżama

Najwygodniejsza będzie luźna koszula (może być w całości zapinana na guziki), najlepiej wygodna w zakładaniu (problemem mogą sprawiać spodnie ich założenie wymaga zgięcia operowanej kończyny, schylenia się, co nie będzie dla wszystkich proste tuż po operacji). Dobranie odpowiedniej piżamy pozwoli łatwiej odsłonić opatrunek do jego zmiany i kontroli gojenia rany, wyjmowania drenu.

– klapki

Najlepiej takie, które można bezproblemowo założyć, czyli bez potrzeby schylania się, kucania. Odradzamy japonki, ze względu na trudności w zakładaniu oraz domowe kapcie – ciężko je będzie wyczyścić po pobycie w szpitalu. Jednak lepszą alternatywą byłyby buty sportowe, w nich jest mniejsze ryzyko podwinięcia podeszwy i upadku.

– obuwie sportowe lub skarpety antypoślizgowe

Usprawnianie pacjenta zaczyna się praktycznie tuż po operacji dlatego warto mieć ze sobą buty sportowe (takie które łatwo nałożyć) lub antypoślizgowe skarpety, w których będzie można ćwiczyć bez ryzyka upadku.

– pończochy uciskowe

Endoprotezoplastyka niesie za sobą ryzyko zakrzepicy żylnej, dlatego szczególnie osoby z grupy ryzyka (np. starsze, otyłe, z chorobami autoimmunologicznymi) powinny zabrać takie pończochy.

– 2 kule ortopedyczne

Jeśli to w zakresie możliwości finansowych, warto wypożyczyć lub zakupić wcześniej wygodne kule do chodzenia. Ułatwią one poruszanie się po szpitalu – do toalety czy na rehabilitacje, uchronią przed upadkiem, do tego będą potrzebne do opuszczenia szpitala po zabiegu.

– ręcznik

Szpital go nie zapewnia więc warto się zaopatrzyć w chociaż jeden ręcznik, może być szybkoschnący, który zajmuje niewiele miejsca w torbie i nie będzie problemu z jego suszeniem (w szpitalu nie zawsze jest na to miejsce). Warto zabrać oddzielny do ciała, do twarzy i do rąk.

środki higieny osobistej

Poza tradycyjnym zestawem jak szczoteczka do zębów, pasta, mydło czy szampon (jednak mycie włosów przez kilka dni po operacji będzie utrudnione – na ratunek przychodzi suchy szampon), Szampon i płyn do mycia bez substancji zapachowych, o neutralnym dla skóry pH (5,5) warto wybierać je pod kątem jak najmniejszego podrażnienia skóry. W przypadku korzystania z soczewek kontaktowych – pojemnik ze świeżym płynem konserwującym, chociaż w przypadku pobytu w szpitalu lepszym wyborem będą soczewki jednodniowe. Można zaopatrzyć się w jednorazowe mokre chusteczki do mycia ciała. Po zabiegu nie należy moczyć rany, a przy użyciu takich chusteczek zachowa się higienę tych części ciała, których nie uda się umyć w klasyczny sposób.

– Coś do czytania/oglądania,

– Kopie legitymacji ubezpieczeniowej, dyrektyw dotyczących przyszłości (ew. oświadczenie woli), historii medycznej

– Wszelkie leki, przyjmowane regularnie wraz z rozpiską pory przyjmowania

– Gotówkę, karty kredytowe oraz biżuterię należy zostawić w domu. 

UWAGI DIETETYCZNE

Stan odżywienia osób w wieku podeszłym w istotny sposób wpływa na stan zdrowia, przebieg schorzeń towarzyszących oraz rekonwalescencje. Spadek wydatkowanej energii i zmniejszenie odczuwania głodu może prowadzić do zbyt małej podaży pożywienia i niewystarczającego pokrycia składników odżywczych i mineralnych. Długofalowy deficyt białkowo-energetyczny może prowadzić do spadku masy ciała, utraty masy i siły mięśniowej (sarkopenii) i niedokrwistości. Dodatkowo, niedożywienie białkowe prowadzi do hipoalbuminemii, czyli spadku stężenia albumin we krwi, które pełnią istotną rolę w utrzymanie właściwego ciśnienia onkotycznego w naczyniach krwionośnych, jak również są odpowiedzialne za transport hormonów, elektrolitów czy też leków we krwi. Wtórnym powikłaniem niedożywienia jest również wzrost częstotliwości zakażeń, trudności gojenia się ran i wydłużenie czasu rekonwalescencji.
Polskie normy żywienia człowieka rekomendują podaż białka na poziomie 0,9 g/kg masy ciała, a po ukończeniu 65 roku życia zaleca się, aby spożycie białka było nie mniejsze niż 1g/kg masy ciała, a u pacjentów z objawami niedożywienia, schorzeniami przewlekłymi oraz w okresie rekonwalescencji i po zabiegach chirurgicznych może ono wzrosnąć do 1,2-1,5g/kg masy ciała. Głównym źródłem białka są takie produkty jak: mięso, ryby, jaja, produkty mleczne, rośliny strączkowe. Warto mieć na uwadze, że w momentach, kiedy nie ma możliwości pokrycia zapotrzebowania na białko i energię z codzienną dietą należy wprowadzić do żywienia produkty fortyfikowane lub doustne suplementy pokarmowe.

-Maria Hall, dietetyk kliniczny

PRZYGOTOWANIE DO HOSPITALIZACJI

  1. Badania

Około 2 miesiące przed operacją otrzymają Państwo zaproszenie z Kliniki. Należy postępować zgodnie z załączoną treścią zaproszenia:

Badania RT – PCR  w kierunku SARS-CoV – 2 :

Na 2-3 godziny przed pobraniem wymazu nie należy:

  • jeść posiłków, żuć gumy

  • myć zębów, płukać jamy ustnej specjalnymi preparatami,

  • palić papierosów,

  • używać syropów na gardło, tabletek do ssania, kropli do nosa

– Przyjęcie do Szpitala pacjenta, który nie przechorował COVID-19):

Należy wykonać test RT-PCR w kierunku SARS-CoV-2 24–72 godziny przed przyjęciem i przyjąć do Szpitala dopiero po uzyskaniu ujemnego wyniku testu.

– Przyjęcie pacjenta do Szpitala po przebytym zachorowaniu na COVID-19:

Endoprotezoplastyka jest zabiegiem operacyjnym wymagającym znieczulenia, w związku z tym czas przyjęcia do szpitala od rozpoznania waha się od 4 tygodni u grupy pacjentów, którzy przeszli infekcję bezobjawowo, przez 6 tygodni u pacjentów objawowych, którzy nie wymagali hospitalizacji, 10 tygodni u objawowych pacjentów z chorobami towarzyszącymi jak cukrzyca lub po leczeniu COVID-19 w szpitalu, do 12 tygodniu u pacjentów po leczeniu zakażenia na oddziale intensywnej terapii.

Po upływie 90 dni od daty uzyskania pierwszego dodatniego wyniku testu diagnostycznego w kierunku SARS-CoV-2 przed planowym przyjęciem powinno się wykonać ponownie badanie molekularne RT-PCR w kierunku SARS-CoV-2.

– Przyjęcie pacjenta do Szpitala po szczepieniu przeciw COVID-19:

Po pierwszej dawce szczepionki:

Należy wykonać test RT-PCR w kierunku SARS-CoV-2 24–72 godziny przed przyjęciem i przyjąć do Szpitala dopiero po uzyskaniu ujemnego wyniku testu.

Po dwóch dawkach szczepionki:

Do 14 dni po podaniu drugiej dawki szczepionki należy wykonać test RT-PCR w kierunku SARS-CoV-2 24–72 godziny przed przyjęciem i przyjąć do Szpitala dopiero po uzyskaniu ujemnego wyniku testu.

W celu uzyskania maksymalnej ochrony pacjenta przed COVID-19, za ASA przyjęto zalecenie, aby do czasu zniesienia w Polsce stanu pandemii, zabieg operacyjny w trybie planowym u osoby szczepionej, zaplanować co najmniej 2 tygodnie od zaszczepienia w przeciwko SARS-CoV-2.

W przypadku chorego przewidzianego do operacji w trybie planowym, który miał bliski kontakt z osobą zakażoną SARS-CoV-2  i PPIS nie zadecydował o objęciu Go kwarantanną, operację należy odroczyć na co najmniej 14 dni od ostatniego dnia kontaktu (dzień kontaktu określany jest jako dzień “0”). Jeśli w ciągu 14 dni nie wystąpią objawy, 15 dnia należy wykonać badanie PCR w kierunku SARS-CoV-2 – dalsze postępowanie w zależności od wyniku badania.

Utrzymuje się zalecenie badań PCR u pacjentów przyjmowanych do SKDJ, zalecenie dotyczy  również pacjentów po szczepieniu 2 dawkami i ozdrowieńców do 6 miesięcy od dodatniego wyniku badania w kierunku SARS-CoV-2, hospitalizowanych bez względu na tryb przyjęcia

NA ILE DNI SIĘ PRZYGOTOWAĆ?

Standardowo pobyt w szpitalu trwa od 3 do 5 dni. Pierwszego dnia pacjent stawia się na oddziale. Drugiego dnia jest operowany, a od trzeciego dnia zaczyna się rehabilitacja pooperacyjna. W 4-5 dobie po zabiegu zazwyczaj pacjent jest wypisywany do domu, jednak do tego czasu musi on samodzielnie chodzić o kulach, radzić sobie w toalecie, chodzić po schodach i samodzielnie wstawać i siadać na łóżku. Pacjent opuszcza szpital by kontynuować rekonwalescencję poza placówką.

W każdym momencie hospitalizacji pacjent może podjąć decyzję o wypisie na żądanie.

Pobyt pacjenta na oddziale jest dokumentowany w karcie pacjenta.

DOKUMENTACJA MEDYCZNA

Do szpitala należy wziąć ze sobą dokumentacje medyczną zawierającą informację o stanie zdrowia pacjenta i dotychczasowym leczeniu:

– wszelkie choroby lub problemy zdrowotne, takie jak cukrzyca, astma, anemia lub wysokie ciśnienie krwi

– wszelkie alergie lub działania niepożądane w odpowiedzi leki lub środki znieczulające, które zdarzyły się w przeszłości. Podaj nazwę leku, przyczynę jego podania, opis reakcji i czas jej wystąpienia.

– skierowanie do szpitala

– zaświadczenie od stomatologa, lekarza rodzinnego i innych specjalistów, pod których opieką pozostajesz

– zaświadczenie o szczepieniu przeciw żółtaczce (WZW)

– wypełnioną Kartę Przygotowania Medycznego do Zabiegu Endoprotezoplastyki

– dokumentacje medyczną z poprzednich hospitalizacji

– przyjmowane leki z dokładnym spisem i sposobem dawkowania

– wyniki badań np.: grupa krwi, RTG

– informację o ograniczeniach dietetycznych, alergiach pokarmowych

PRZYGOTOWANIE MIESZKANIA NA POWRÓT PO SZPITALU

– Jeśli mieszkasz sam lub masz szczególne potrzeby, rozważ udanie się do wyspecjalizowanego ośrodka rehabilitacyjnego, po wypisaniu ze szpitala. Twój lekarz może polecić Ci odpowiednie placówki. Możesz zwiedzić placówkę i poznać jej personel, jeszcze zanim poddasz się operacji. Dzięki temu poczujesz się bardziej swobodnie, kiedy już przyjedziesz tam na rehabilitację.

– Poproś kogoś, by przywiózł Cię do domu ze szpitala i pozostał z Tobą przez kilka godzin po operacji.

– Jeśli nie masz karty parkingowej dla osób z niepełnosprawnością, możesz się o nią ubiegać na kilka tygodni przed operacją. Skontaktuj się z powiatowym zespołem do spraw orzekania o niepełnosprawności, a być może Twój lekarz będzie miał odpowiedni wniosek w swoim gabinecie.

– Kupuj przedmioty, które ułatwią Ci życie po operacji. Do przydatnych rzeczy należą:

  • łyżka do butów z długim uchwytem,

  • gąbka na długim trzonku,

  • chwytak,

  • podnóżek,

  • koszula z dużymi kieszeniami lub miękka torba na ramię,

  • do noszenia przedmiotów przy sobie.

łóżko

Jeśli jest ono niskie, warto je ustawić wyżej żeby zniwelować ryzyko zwichnięcia endoprotezy i dodatkowo ułatwić sobie wstawanie i siadanie na nim. Wysokość siedziska i łóżka od 45-50 cm od podłoża w zależności od wzrostu pacjenta.

łazienka

Można umieścić wysokie krzesło/taboret pod prysznicem, zamontować uchwyty na ścianie oraz zakupić nakładkę podwyższającą na sedes.

– balkonik/kule ortopedyczne

Po pierwsze już przed operacją warto poćwiczyć chodzenie o kulach szczególnie po mieszkaniu i przemeblować je tak, żeby można było się swobodnie poruszać. Dodatkowo warto usunąć wszelkie chodniki czy dywany co zmniejszy ryzyko poślizgnięcia się i upadku.

– rzeczy codziennego użytku na wysokości dłoni

Najczęściej używane przedmioty w domu (np. telefon, pilot, radio, chusteczki higieniczne, kosz na śmieci, dzbanek i szklanka, gazety i leki) warto poustawiać w zasięgu ręki tak żeby nie trzeba było po nie ciągle wstawać a szczególnie schylać się czy kucać.

– jedzenie

Zakupy czy wielogodzinne gotowanie będzie na początku utrudnione, najlepiej przygotować w miarę możliwości porcje na 1-2 tygodnie, umieścić w lodówce czy zamrozić tak żeby samodzielne przygotowanie posiłków było bezproblemowe.

żelki chłodzące (chłodzące kompresy żelowe)

Warto je zakupić i trzymać w lodówce czy zamrażarce. Przydadzą się one do schładzania kończyny po zabiegu.

ZAKAZY PRZED ZABIEGIEM ORAZ ZNIECZULENIE

Na 6 godzin przed zabiegiem nie wolno jeść i pić.

Zakaz prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń mechanicznych w pierwszej dobie po zabiegu operacyjnym.

 

– Wiąże się to z ryzykiem zachłyśnięcia, czyli aspiracji płynu do dróg oddechowych. Obecność płynów i pokarmów w żołądku może okazać się niebezpieczna dla zdrowia i życia. Po znieczuleniu ogólnym, czyli narkozie mogą się one przedostać do płuc. Nawet jak planowany jest inny rodzaj znieczulenia np. podpajęczynówkowe, nigdy nie można wykluczyć nagłej potrzeby zmiany na znieczulenie ogólne, dlatego należy być na czczo. Dodatkowo warto zaznaczyć, że 6 godzin przed zabiegiem zakazane jest palenie tytoniu, a na 24 godziny przed – picie alkoholu.

W przypadku zażywania doustnych leków wpływających na krzepnięcie krwi, należy skonsultować się z kardiologiem lub lekarzem prowadzącym pod kątem możliwości ich odstawienia przed operacją. Jeżeli ma Pani/Pan założone stenty naczyniowe nie wolno odstawiać preparatów aspirynowych (Acard, Polocard)- ostatnia dawka –dzień przed zabiegiem. W innych przypadkach, preparaty te należy odstawić na 5 dni przed operacją. Należy bezwzględnie odstawić przed zabiegiem: preparaty ziołowe zawierające: dziurawiec, miłorząb (Ginko), czosnek, echinocea, tran, sok malinowy – na 10dni. Ponadto po ustaleniu przez lekarza ryzyka krwawienia oraz powikłań zakrzepowo-zatorowych zalecone jest odstawienie leków: ticlopidyny (np. Aclotin) – 14 dni, leków z grupy NOAC (np. klopidogrel – Plavix 7 dni), acenokumarol (np. Sintrom) – 3dni, warfarynę – 5dni i ew. zastąpić preparatami heparyny drobnocząsteczkowej -ostatnia dawka heparyny –dzień przed operacją.

W dniu operacji spotka się z Tobą anestezjolog, by omówić rodzaj zastosowanego znieczulenia. 

Rodzaj stosowanego znieczulenia

Najczęściej wykonywane w ortopedii znieczulenia to 

– znieczulenie podpajęczynówkowe, 

– znieczulenie zewnątrzoponowe, 

– kombinowane znieczulenie podpajęczynówkowo-zewnątrzoponowe

Zapewnia ono całkowite i pełne działanie p. bólowe w trakcie zabiegu, zmniejszenie dawki leku podawanego do przestrzeni podpajęczynówkowej, a dzięki wprowadzonemu cewnikowi zewnątrzoponowemu możliwe jest prowadzenie leczenia przeciwbólowego w okresie pooperacyjnym. Leki p. bólowe przez założony cewnik zewnątrzoponowy podaje się zwykle przez 48 godzin po operacji.

blokada nerwów – wchodzi tutaj w grę znieczulenie “trzy w jednym”, znieczulenie nerwu udowego, blokada podkolanowa, blokada nerwu udowo-goleniowego, blokada okołokostkowa.

W dniu znieczulenia proszę pamiętać:

  1. Leki, które przyjmuje Pan/Pani na stałe (z wyjątkiem leków przeciwkrzepliwych, doustnych leków przeciwcukrzycowych oraz leków moczopędnych) prosimy wziąć o zwykłej porze popijając niewielką ilością zwykłej wody, o ile lekarz nie zalecił inaczej. Należy również zastosować rano wziewne środki przeciw astmatyczne. Dawki insuliny będą ustalane indywidualnie w dniu poprzedzającym zabieg (zwykle 2/3 dawki oraz w dniu zabiegu operacyjnego (zwykle ½ normalnej dawki. W razie wątpliwości prosimy o kontakt z anestezjologiem.

  2. Najpóźniej na 2 godziny przed zabiegiem można wypić nie więcej niż 1/2szklanki wody, herbaty lub soku jabłkowego (dzieci mniejsze ilości- będą ustalane indywidualnie przez anestezjologa.

  3. Nie wolno nic jeść na 6 godzin przed znieczuleniem ma to na celu zapobieganie powikłaniom (zmniejsza ryzyko wymiotów i przedostania się treści pokarmowej do dróg oddechowych.

  4. Nie należy nakładać makijażu (lub zmyć go przed operacją). Należy zmyć lakier z paznokci.

  5. W dniu zabiegu należy wykąpać się, ogolić się lub przystrzyc krótko brodę i wąsy oraz umyć zęby:

  6. Przed wejściem na blok operacyjny należy:

– wyjąć protezy zębowe oraz szkła kontaktowe;

– zdjąć kolczyki, pierścionki, łańcuszki, zegarek;

– założyć czystą pidżamę i skarpetki.

 

DOLEGLIWOŚCI PO ZNIECZULENIU:

– problemy z oddawaniem moczu – parcie na pęcherz z brakiem oddawania moczu

– bóle w podbrzuszu

– bóle pęcherza

– brak czucia narządów płciowych oraz kończyn dolnych utrzymujący się do 2/3 h po zabiegu

PO ZNIECZUELENIU NALEŻY:

– pozostać w pozycji leżącej (bez podnoszenia głowy i siadania) 12 h po operacji

– nie spożywać napojów i posiłków przez minimum 5/6 h po operacji

CZEGO SPODZIEWAĆ SIĘ PODCZAS POBYTU NA ODDZIALE?

Przed operacją należy podpisać dokumenty wyrażające zgodę na znieczulenie i zabieg endoprotezoplastyki. Z wymienionymi dokumentami przyjdą odpowiednio lekarz anestezjolog i ortopeda. Odpowiedzą na zadane pytania i wyjaśnią wątpliwości związane z właściwymi dla nich procedurami.

Rodzaj stosowanego znieczulenia zależeć będzie od anestezjologa. Standardowym znieczuleniem, chętnie wybieranym do endoprotezoplastyki jest znieczulenie zewnątrzoponowe, które pozwala na zniesienie czucia od pasa w dół.

Weź prysznic lub kąpiel w noc poprzedzającą operację. Chirurg może zalecić Ci użycie mydła antybakteryjnego lub innego medycznego środka myjącego. To pomoże zmniejszyć ryzyko zakażenia.

Nie gól miejsca, które ma być operowane. Jeżeli golenie będzie konieczne, zostanie wykonane w szpitalu.

Usuń wszelki makijaż, szminkę lub lakier do paznokci, zanim pójdziesz do szpitala.

Nie jedz i nie pij nic po północy w noc przed operacją.

Poproś o pomoc członka rodziny lub przyjaciela, jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś. Niech ktoś codziennie sprawdza, czy wszystko u Ciebie w porządku. Powrócisz do zdrowia szybciej, jeśli ktoś Ci pomoże niż gdy wszystko będziesz próbował zrobić samemu.

Leżąc w szpitalu należy spodziewać się obchodów lekarzy, z samego rana oraz wieczorami. Ortopeda obserwuje etapy gojenia, usunięcia drenu z rany i zmiany opatrunku oraz usprawniania, odbywa codziennie wizyty oraz utrzymuje stały kontakt z zespołem pielęgniarskim i rehabilitacyjnym.

Po zabiegu pacjent przewożony jest na RTG potwierdzające prawidłowość wykonanego zabiegu.

REHABILITACJA ZARAZ PRZED I PO OPERACJĄ

Rehabilitacja przed operacją
Intensywna rehabilitacja przed endoprotezoplastyką nie zawsze będzie dobrym pomysłem. Badania naukowe udowodniły skuteczność rehabilitacji jako metody walki z chorobą zwyrodnieniową w początkowym i średnim stadium, z wyraźną poprawą stanu pacjenta mającą odzwierciedlenie w wynikach skali klinicznych. Ćwiczenia mające na celu odsunięcie w czasie konieczności endoprotezoplastyki i mające działanie łagodzące objawy powinny być wsp
ólną decyzją lekarza ortopedy lub lekarza rehabilitacji medycznej i fizjoterapeuty. Intensywna rehabilitacja i ćwiczenia przed operacją nie są niezbędne i raczej nie są silnie wskazane. Badania porównawcze potwierdziły efekt korzystny dla pacjenta w stopniu niewielkim do średniego. Kontrowersje budzi potencjalny stan zapalny i stres metaboliczny, w jaki dodatkowo jest wprowadzany organizm przed zabiegiem. Polecamy stosować się do pooperacyjnych protokołów rehabilitacyjnych o udowodnionej skuteczności. Znacząca utrata wagi może prowadzić do niedoborów żywieniowych i osłabienia organizmu, upośledzając rekonwalescencję po operacji. Odradzamy celowe zmniejszanie masy ciała niedługo przed zabiegiem, ale zachęcamy do utrzymywania rekomendowanej aktywności fizycznej i zbilansowanej, pełnowartościowej diety.

Przed zabiegiem warto skupić się na nauce prawidłowych technik ćwiczeń, które będą wykonywane po zabiegu w celu wczesnego usprawnienia pooperacyjnego takich jak:

– chodzenie o kulach

– prawidłowe wykonywanie ćwiczeń rehabilitacyjnych

– wstawanie z łóżka

– dobranie przyrządów pomocniczych

Kiedy ustąpi znieczulenie, wskazane jest rozpoczęcie ćwiczeń w łóżku, takich jak napinanie mięśni podudzi, ud i pośladków, które zapobiegają zakrzepicy żylnej. Szybkie uruchamianie pacjenta po operacji jest bardzo korzystne i zmniejsza ryzyko wystąpienia powikłań. Kończynę operowaną można obciążać zaraz po zabiegu w stopniu, który nie powoduje dolegliwości bólowych.

Dodatkowo trzeba się liczyć z rehabilitacją w formie nauki chodzenia o kulach, po schodach, schodzenia z łózka czy korzystania z toalety.\

Aktywności przed operacją

Uzyskanie jak najlepszej formy fizycznej przed operacją może zmniejszyć ryzyko powikłań i skrócić czas trwania rekonwalescencji.

Wzmacnianie górnej połowy ciała może ułatwić Ci używanie kul ortopedycznych lub balonika po operacji. Ćwiczenia izometryczne pomogą w utrzymywaniu siły mięśni nóg. Ponadto, ćwiczenia, które będą zalecane po operacji. Jeśli zapoznasz się z nimi wcześniej, będziesz gotowy do wykonywania ich po operacji.

Stosuj zbilansowaną, bogatą w składniki odżywcze dietę. Jeśli masz nadwagę, będziesz wywierał większe obciążenie na nowy staw. W niektórych przypadkach lekarz może zalecić Ci zmniejszenie masy ciała przed operacją.

Jeśli palisz papierosy, ogranicz palenie lub rzuć całkowicie. Palenie papierosów wpływa na układ krążenia, spowalnia gojenie i opóźnia powrót do zdrowia.

Jeśli pijesz alkohol, nie spożywaj go przez przynajmniej 24 godziny przed operacją.

Jeśli używasz jakichkolwiek innych środków odurzających, poinformuj o tym swojego lekarza. Narkotyki i inne substancje mogą prowadzić do powikłań i wpływać na przebieg Twojej operacji.

Wskazania i przeciwskazania do zabiegu

Ograniczenie ruchomości w stawie i ból – stały, utrudniający codziennie funkcjonowanie, często niepozwalający zasnąć to najczęstsze wskazania do wykonania endoprotezoplastyki. Przyczyny tych objawów są różne jak np.: reumatoidalne zapalenie stawów, choroba zwyrodnieniowa czy jałowa martwica głowy kości udowej. Do zabiegu kwalifikowani są pacjenci bez przeciwskazań, tak naprawdę niezależnie od wieku.

Osoby w wieku od 19 do 90 lat mogą poddać się operacji wymiany stawu biodrowego (młodsi pacjenci muszą osiągnąć pełnoletniość). Chociaż nie ma górnej granicy wieku, u starszych pacjentów często występują schorzenia, takie jak cukrzyca typu 2 i choroby serca, które mogą zwiększać ryzyko pooperacyjnych powikłań medycznych.

Poza przeciwskazaniami internistycznymi takimi jak niestabilna cukrzyca, nieleczona niewydolność nerek, płuc czy serca, istnieją też przeciwskazania ortopedyczne: osteoporoza, zakażenie wewnątrzstawowe, owrzodzenie skóry czy żylaki.